ELİF’İN (Gelin Kızın :)) YAZISI: Sonbaharın gelişi, benim için okulların açılması ve en sevdiğim meyvelerden olan incirin olması ile aynı anlama gelirdi. Okulun ilk günlerinde minibüsten iner inmez koşarak evin yokuşunu çıkar, okul çantamı evin merdivenine fırlattığım gibi -formam üzerimde- incir ağacına çıkardım.
Kombu çayı lezzetini, hazırlamasını, ikramını seviyorum “Kombucha” “Kombucha Tea” “Kombu Çayı”, “Kombuça Çayı” veya kısaca “Kombu” deniliyor. Ama giderek “kombuça” söyleyişi yerleşti sanki. Kombucha bizim evin, taş mutfağın vazgeçilmez içeceklerinden biri hatta birincisi. Her an bir köşede mayalanan kavanozlar, buzdolabında süzülmüş şişeler, sürekli bir üretim ve hummalı bir araştırma. Kombuchanın içeriği nedir, nasıl yapılır, sorularının […]
Yok sirke kurmaktan bahsetmiyorum. Tabii sirkemizi her sene organik elmadan kendimiz yapıyoruz. Hem içmek için hem de her türlü temizlik ve bakım için. O ayrı. Henüz elmalarımız gelmedi. Aspirin, etkin mikroorganizma, solucan gübresi ve sütten sonra bitkilerimize sirke ve kombu çayı verdik. Hem topraktan damlama suyla hem de yapraktan püskürtme ile.
Pek çok yönüyle alışılmış ve fakat pek çok yönüyle de bize özel bir hikaye, Mavili Kapı’nın oluşma hikayesi. ‘Hadi tanışalım’ yazısında okuduğunuz gibi, ‘biz’ derken kocaman bir aileyi kastediyorum. Bu blogda ‘biz’ diliyle göreceksiniz yazıları çoğunlukla. Ama bu yazıyı ben (Senem) yazıyorum, bizim adımıza, hepimizin adına…
Kombuchada farklı tadlar arayışımız çok eğlenceli geçti. Agave şurubu ve hindistan cevizi ile tatlandırdığımız çayların tadımı, evin çoluk-çocuk tüm fertleri ile bir seremoniye dönüştü.
Toprağa yakın, toprakla ilişkili yaşamanın hayattaki karşılığı bir tane değilmiş… Topladığımız biber, patlıcan belki ilk görülen ve en direkt fayda. Ama bunun yanında insanın hayatının tamamına, yaşayışına hatta algılarına etki ediyor toprak ve onunla kurulan ilişki.
Biz sebze kutusu diyoruz. Sebze adası diyen de var, sebze yatağı diyen de, sebze yastığı diyen de… İngilizce’de çoğunlukla garden bed olarak geçiyor.
Ali Kemal’in yardımı ile bugün domateslere süt verdim. Küçücük sebze kutularımıza dünyanın domates fidesini ektik. 150 kök kadar!
Sebzelerimizde ve meyve ağaçlarımızda kullandığımız kaolin kili; granit kayaçlardan elde edilen bir çeşit mineral. Kaolinin; makyaj malzemelerinden ilaçlara, diş macunlarına kadar bir çok alanda kullanıldığını biliyorduk
Önceki yıllarda, yaygın olarak kullanılan, ‘sırık dik – paçavrayla bağla’ yöntemiyle ayakta tutuyorduk domates fidelerini. Annem sağ olsun, araştırmacı kişiliği ile yeni bir kavram kattı hayatımıza: Bitki Klipsi. Bebelere balon, domatalara klips…
Kombucha ile en az 10 sene önce tanışmıştım. Bir yerde ikram ettiler “faydalı” dediler. Faydalı denilen her şey ilgi sahamda olduğu için hemen bir maya edinip evde yapmaya başladım. Çocuklar tadını çok sevdiler. Biraz araştırıp da, özellikle yabancı kaynaklarda, hakkında çok şey yazılıp çizildiğini görünce daha da çok sevdik.
Video hakkında: – Hayır, Ayşe kuş yabancı bir dilde şarkı söylemiyor. Uydurma kabiliyetini konuşturuyor. 🙂 – Kullandığımız un hakkında söyledikleri doğru. Babasının memleketinde yetişiyor buğdaylar.
Sebze bahçesine dadanan salyangozları uzak tutmak için yumurta kabuklarını kullanıyoruz, işe yarıyor… tamam… Peki aynı yöntemi evde de kullanabilir miyiz? 😉
Buyurun Taş Mutfağa… Evimizin kalbi, hayatımızın merkezi, sohbetlerimizin mekanı, çocukların atölyesi taş mutfak… Hani ‘ne yiyorsan osun’ ya, bizim de kimliğimiz pişiyor bu mutfakta.