https://youtu.be/R1HeD8-lXKw
/wp:paragraph wp:paragraphToprağa yakın, toprakla ilişkili yaşamanın hayattaki karşılığı bir tane değilmiş...
/wp:paragraph wp:paragraphTopladığımız biber, patlıcan belki ilk görülen ve en direkt fayda. Ama bunun yanında insanın hayatının tamamına, yaşayışına hatta algılarına etki ediyor toprak ve onunla kurulan ilişki. Mesela çocuklar...
/wp:paragraph wp:paragraphÇok net olarak 2 farklı Ayşesu'dan bahsedebilirim. Şehirde yaşayan Ayşesu ve köyde yaşayan Ayşesu. 5,5 yaşında bir çocuğun günlük, sıradan hayatında önemli farklar yaratıyor köy.
/wp:paragraph wp:paragraphŞehirde çoğunlukla bir yetişkinin oyunlarına eşlik etmesini beklerken köyde neredeyse bizimle görüşmüyor bile. Toprak ve bahçedeki malzemeler hayal gücünü öylesine tetikliyor ki, kurduğu oyunlar, yarattığı dünya bambaşka. Yüksek bir konsantrasyonla oynuyor ve bu, şehirde çok az elde ettiğimiz bir şans. Üstelik özgüven ve özgürlük anlayışı da bir hayli ilerledi...
/wp:paragraph wp:paragraphKendine ve yapabileceklerine inancı çok arttı. Sabah kalkıp kahvaltısını ettikten sonra bahçeye çıkması, tüm gün kendi işini kendi görmesi, hatta bazen bizlerin sorumluluğunda olan işleri farkedip el atması (kenarda köşede unutulmuş ve kurumuş bir çiçeği farkedip gidip sulaması gibi) ve kendiyle ilgili sorumluluk üstlenmesi benim için çok değerli. Belki de en önemlisi, tarif edemese de, kelimelendiremese de buradaki döngüyü hissediyor.
/wp:paragraph wp:paragraphTohumun ekilmesi, sulanması ve sonrasında ilk yeşil yaprakcıkların çıkmasıyla içinde bir heyecan kabarıyor. İlk meyveleri, sebzeleri gördüğümüzde ise onları sevişi, heyecanı görmeye değer... Sonuç olarak ben, kızımın hayatında çok mühim bir rehber olarak görüyorum toprağı. Hiçbir eğitim kurumunun veremeyeceği bir rehberlik bu. Bambaşka bir yaşayış, algı ve hayata bakış... Ve modern toplumun dayattığı kavramlara karşı durabilecek bireylerin sahip olması gereken yegane bakış bu.
/wp:paragraph wp:paragraphYukarıdaki video'da gün içinde bahçede yaşadıklarımızdan kısacık bir kolaj yapmak istedim. Aslında bir duyguyu yansıtmak istedim. Bir yandan biberleri toplarken bir yandan şarkılar mırıldanan Ayşesu... Domates budama ile ilgili bana kısa bir ders veren annem...
/wp:paragraph wp:paragraphVideoda yansıtamadığım ama tüm bunlar olurken ağır bir ateşli hastalık geçiren ama yine de dışarlarda dolaşıp temiz havayı teneffüs ettiği için çok daha çabuk iyileşeceğine inandığım 1,5 yaşındaki oğlum...
/wp:paragraph wp:paragraphİşte bizim 'mavili kapı' adını verdiğimiz küçük dünyamızdan küçük bir parça :)
/wp:paragraph wp:paragraphOkuyan herkese çok sevgiler...
/wp:paragraph wp:paragraphSenem
/wp:paragraph