Kış Hazırlıkları Başladı

Her gün biber, patlıcan, bamya, kabak, domates, mısır toplanıyor, yıkanıyor, soyuluyor, doğranıyor. Taş mutfakta bu günlerde bir telaş, bir hamaratlık. Kimisi pişip öğün oluyor, kimisi pişmiş kimisi çiğden dondurucuya gidiyor. Kimisi kavanozlanıp turşu, konserve oluyor.

O muhteşem renklerine ve biçimlerine bakmak, dokunmak, şurda 4-5 ay önce sadece minicik bir tohum olarak elimizde olduğunu hatırlamak çok hoş. Nasıl zor yetiştiklerini, yumurta kabuklarıyla, sütlerle, organik hayvan gübreleriyle (blogumuzu takip edenler hatırlayacaklar) bugünlere getirildiklerini bildiğimiz için bir damlasının bile ziyan olmasına izin vermiyoruz.

SALATALIK:

Sözgelimi salatalık. Turşusunu yaptık, hadi bir de kışa bir kaç menülük cacıklık yapalım dedik. Kabuklarını soymadık elbette. Biz rendelenmiş salatalıkla yapılan cacığı daha çok seviyoruz. Sulanıyor tabi rendeleyince. Hemen cacık yapılacaksa sorun yok ama dondurucuya suları ile atılamıyor. Biz de tanelerini poşetledik, suyunu da küpler halinde dondurmaya karar verdik. Eh salatalık suyunun cilde ne kadar iyi geldiğini bilmeyen yok. Bir buz küpünü alıp duştan sonra yüzümüzde gezdirmenin işe yarayacağından eminiz.

MISIR:

Mısır bu sene bir efsane idi gerçekten. Yedik, dondurduk, eşe dosta dağıttık, takipçilerimize gönderdik. Artık bitmek üzere. Kalanları muhtemelen üzerlerinde kurumaya bırakacağız. Tabii mısır unu yapmak için. Bu kış sadece kendi mısırımızın ununu kullandık. Ekmek yaptık, pan kek yaptık, keklerde, çorbalarda kullandık.

Mısırları 2 türlü saklarız genelde. Ya çiğden koçanları ile dondururuz. Ki, kışın çocukların canı istediğinde ya da onların gönüllerini yapmak istediğimizde çıkartır haşlarız. Dalından yeni kopmuş gibi olur. Ya da haşladıktan sonra tanelerini ayırıp dondururuz. Onları da salata ve yemeklerde kullanırız. Bu sene bir de haşlanmış koçanlı mısırı öylece dondurmayı denedik. Ne olur ne olmaz diye de az yaptık, 2 paket kadar. Bakalım nasıl olacak?

Mısırı taneleme işi çok zor gerçekten. Gerçi pek çok kişi bıçakla kesiyor çok kolay ve hızlı bir yöntem. Ama her bir tanenin dibi koçanda kalıyor ya. İşte buna dayanamıyoruz ve oturup elimizle bazılarını tek tek, bazılarını 3er li 5er li taneliyoruz. 40 koçanı bir seferde tanelemeye kalkınca da parmaklarımız uzun süre suda kalmış gibi buruştu, hafif şişti ve ağrıdı. Ama sonuç değdi. Tanelerin her biri bütün olarak çıktı.

BAMYA:

Bu sene pek bamyamız olmadı. Olanların bir kısmını yedik. Az bir kısmını da sadece çocuklara kadar kışa hazırladık. Bazılarını da gelecek sene için tohumluk ayırdık.

Bamya işinde biraz yanlış yaptık. Şoklanması gerektiğini bildiğimiz halde, nedendir bilinmez!, yıkayıp kurutup öylece dondurucuya yerleştirdik. Aklımız başımıza gelince de iş işten geçmiş her biri taş gibi donmuştu bile. Oysa önce kaynar suya atılıp 2-3 dakika tutup sonra soğuk suya almamız, kuruduktan sonra dondurucuya koymamız gerekiyordu.

Son topladığımız bamyaları doğru yöntemle dondurduk ama çok az oldu. Ne yapalım kısmet. Domates, biber, patlıcan ve kabak da bir başka yazının konusu olsun.

Herkese sağlık, afiyet ve tertemiz gıdalarla dolu öğünler diliyoruz. 🙂

Işıl